miércoles, marzo 29, 2006

Fado

Últimamente la inspiración no me ha acompañado.. he estado demasiado ocupada pensando..

He pensado, repensado y vuelto a pensar.. sobre nada y acerca de todo, sobre nadie y en relación a mi, en el trabajo y en particular en "mis" niños.. he pensado tanto, que es como si un nuevo universo se hubiese abierto ante mi, algo que permanecia latente y oculto, por no saber si sabria..

Resulta más fácil ir a remolque, escondiéndote de determinadas responsabilidades, intentando convencer a todo el mundo de que ni siquiera tienes criterio.. hasta que un dia despiertas, y ya no te basta, porque hace tiempo que has dado un paso más hacia delante, solo que estabas tan ocupada convenciendo a los demás (y a ti misma) de tus limitaciones, que ni siquiera te habias dado cuenta de ello..

Este fin de semana he acabado un curso que me ha hecho reflexionar sobre muchas cosas.
Como ante una misma situación, unas personas pueden ver el vaso medio lleno y otras medio vacio?
Como para unos, un determinado color, puede acercarse más al verde, y para otros más al amarillo?
Como ante una misma persona y sus comentarios, a una le puede encantar, a otra le puede gustar, exceptuando ciertos comentarios y otra puede detestarlo profundamente?
Todo es cuestión de perspectiva (relacionado con gustos, vivenciales personales, educación emocional..etc,etc,etc), aunque si fuésemos capaces de ponernos más en el lugar del otro y de defender nuestras opiniones sin "agredir" a los demás.. todo seria muy diferente.

Definitivamente la empatia deberia ser una asignatura obligatoria.. junto con la asertividad..



Y tú.. q es lo que ves?


Tengo muchas ganas de escuchar música portuguesa: Dulce Pontes com Waldemar Bastos - Velha Chica (O primeiro canto, 2000).

P.D: El curso era de de los niños de 4 meses a 4 años..

2 P.D: Ya está más cerca Bilbao..

7 Comments:

At 3/31/2006 11:30:00 a. m., Blogger L o s t said...

La empatía... ¿por qué le resulta a la gente tan difícil ponerse en el lugar del otro? ¿entenderlo? ¿asumir otro punto de vista, otra visión de las cosas...?

Definitivamente estoy contigo, debería ser obligatoria. Ahora bien, creo que somos demasiado egoistas para que aprobara el porcentaje necesario...

Suerte con los fados. Me alegra volver a leerte :)

Besos

 
At 3/31/2006 03:10:00 p. m., Blogger Tu inquilina said...

Parece una tontería pero la gente no tiene nada de emaptía. Nadie es capaz de ponerse en el lugar de nadie. Parece un campo de batalla. Un todos contra todos. Ojala pudieras hacer llegar este post al cerebro de tosos y cada uno de los habitantes del planeta.
Besotes
Gris

 
At 4/02/2006 04:01:00 p. m., Blogger Alls cuits mai couen said...

Oh, l'has clavat amb el post estic d'acord amb tu!!!
T'agrada la musica portuguesa?
No et perdis la canço "Desafinado"- Bebel Gilberto i GEorge MIchael

Doncs estem de sort, perquè la empatia pot aprendre's!! tot i que la duem com una característica pròpia i biològica nostra. N'hi ha qui en té més o menys i pot tenir alguna cosa a veure amb la sensibilitat, amb el fet d'escoltar, la compació pels altres... Si féssim un esforç... teniu raó que tot seria molt millor, com fem arribar el post?? :)

 
At 4/04/2006 12:14:00 a. m., Blogger volboretinha said...

hola guapaaaaaaaaaa!!!!!!! he vuelto!!!! ayy la empatia!!! que bien suena... y que dificil que a la gente le entre en la cabeza... se arreglarían tantas cosas, con esta capacidad....

 
At 4/04/2006 01:31:00 p. m., Anonymous Anónimo said...

Un beso wapy!

 
At 4/04/2006 02:57:00 p. m., Blogger Wishcure said...

Empatía = utopía en la sociedad que vivimos...y me temo que esto cada vez va a peor.

Yo por mi parte pondré mi granito de arena cada día que pase, es lo único que tengo claro.

Besos!.

 
At 4/05/2006 09:14:00 p. m., Blogger onai said...

Lost!! En primer lugar, gracias.. de veras, gracias.
Aiiii.. si pudiese dar respuesta a tus porques.. Un beso grande!!

Gris!! Da miedo ver como estan las cosas.. Besos!

Emma!! Si que m'agrada la musica portuguesa, i tant!! Escoltaré la cançó que em recomanes. Un petonàs ben fort i a veure si de veritat s'en pot aprendre..

Volvoreta!! Guapísima, como me alegra saber de ti.. espero que te estés cuidando, no sea q tenga q plantarme en Galicia a echarte la bronca, jeje.
Será que vamos sobraos, como para ir desaprovechando capacidades..

Ury!! Mil besos para ti!

Wish!! Tristemente sé q tienes gran parte de razón en lo que dices.. pero como tú, no pienso de dejar de poner mi granito de arena. Petonets!!

 

Publicar un comentario

<< Home